Coffession 2: Tien dingen die we als vrouw ervaren in de supermarkt

De supermarkt. You love it, or you hate it. Nu val ik in de laatste categorie. Althans, negen van de tien keer. Zet mij hongerig of met haast in een supermarkt, en mijn humeur daalt gegarandeerd met -10. Regelmatig heb ik het gevoel alsof ik a) in de smoetzige kroeg ben beland,  b) weer terug op de basisschool ben, of c) in een verborgen camera show zit en er ergens een supermarkt-duiveltje op zijn wolkje zit te grinniken. 

Als ik mijn vriendinnen moet geloven, ben ik niet de enige die dit gevoel regelmatig ervaart. Hierbij Confession no 2: ‘Tien dingen die we als vrouw ervaren in de supermarkt!’

1. Het winkelmandjes dilemma

Van die hele stapel mandjes, kies je op een of andere manier altijd degene uit die je plakkerige handen bezorgt. Ik weet niet wat mensen doen met die supermarkt mandjes, maar soms lijkt het alsof een kind met een Prittstift of snotterige handjes lekker aan de slag is gegaan. Op de handvatten. Iekkk.

Om maar niet te spreken van de inhoud van het ‘lege’ mandje. Bloemkool blaadjes, boodschappenlijstjes en mijn favoriet: half bedorven etensresten. Die je pas opmerkt als je met je hand in je mandje graait om je boodschappen op de band te zetten. Het winkelmandje is geen prullenbak dames en heren.

Tip van de dag: ruik nooit aan je hand na het doen van de boodschappen.

2. Supermarkt apenkooien

Een supermarktbezoek doet mij altijd weer denken aan mijn jeugdtrauma: de ‘Apenkooi gymlessen’. Je  moet altijd over- langs- tussen-onder-door de voorraadbakken, mandjes, het personeel – en de meest hatelijke – karretjes die asociaal midden op het gangpad staan – maneuvreren.

Waarna spontaan het gepijnigd kind in me naar boven komt dat de urge voelt om ‘per ongeluk’ tegen het wagentje aan te botsen. Of om demonstratief het irritante winkelwagentje aan de zijkant van het gangpad te zetten. Aan de andere kant van de supermarkt. Ze houden toch zo van spelletjes in de supermarkt? Hier, verstoppertje it is. 

3. Geen bonus acties, maar zoekacties.

Over verstoppertje gesproken. Het lijkt wel alsof jouw favoriete producten elke week ergens anders worden verstopt. Misschien moeten ze in plaats van bonus acties, “vind-de-verborgen-producten’ zoekacties opzetten. Win je geheid als pro-duct zoeker.

4.  Vakyou-vuller

Denk je hulp te krijgen van de 16-jarige vakkenvullers, kom je elke keer weer bedrogen uit. Bij elk bezoek aan de supermarkt is het weer raak. Vraag je waar de “Baba Ganoush“ en de “quinoa” staan, en de vakkenvuller kijkt je aan alsof je Chinees praat. Leg je vervolgens tien minuten geduldig uit wat het is, word je alsnog naar de Chinese afdeling gestuurd.

En heb je eindelijk het juiste pad gevonden, is het vak leeg. Waarna de vakkenvuller ‘even’ achter gaat kijken. Tien minuten later – en geen spoor meer te bekennen van de vakyou-vuller-, besluit je toch maar dat het tijd is om te accepteren dat de supermarkt gewoon een verkapte naschoolse puber-opvang is. Waar je toevallig ook boodschappen kunt vinden. Als je heel goed zoekt.

5. De kroeg

Op een of andere manier denken mannen dat de supermarkt de kroeg is, en spreken ze je aan met de meest foute openingszinnen: ‘Zo wat zien die meloenen er lekker uit, waar heb je die vandaan?’ Uhhhh…laat me boodschappen doen, dude.  Gelukkig weet je in de supermarkt inmiddels genoeg verdedigingsmateriaal te vinden.

Heb je ze wel een keertje nodig, word je compleet genegeerd. 

6. Miss Perfect, twijfelkont en fitgirl issues

Heb je met je vriend afgesproken dat je binnen 5 minuten weer buiten de supermarkt zal staan, komt de Miss Perfect in jou naar boven. Waardoor je gretig in de bak appels staat te graaien alsof het een grabbelton voor volwassenen is: Op zoek naar die ene flawless appel. Tien minuten, 60 appels en 5 gemiste oproepen van je vriend verder, kom je tot de conclusie dat de perfecte appel niet bestaat. Evenmin de perfect geduldige vriend.

En heb je eindelijk je Miss Perfect drang losgelaten, komt de twijfelkont in je op. Die je tien minuten verstijfd in de supermarkt laat piekeren of je M&M’s met of zonder pinda’s zult kopen. Om vervolgens toch naar je inner fitgirl te luisteren die besluit dat je maar beter voor een zak ronde worteltjes kunt gaan.

7. Slow food

Kom je 20 minuten later trots zonder snoep bij de kassa aan, tref je de oprichtster van de slow food movement aan. Die toevallig caissière besloot te worden, bij jouw kassa. Waar toevallig ook altijd die lekkere chocolade repen liggen. En dorpjes. En minikoekjes. Die nog aantrekkelijker lijken te worden als de vrouw voor je besluit om haar boodschappen contant te betalen. In muntjes van vijf cent.

Jep, na tien minuten gefrustreerd en hongerig wachten in de rij, zwicht zelfs de inner fitgirl in jou voor een chocoladereepje. Of twee.

8. Crimineel

Ben je eindelijk aan de beurt, krijg je bij het afrekenen het gevoel alsof je een crimineel bent die verhoord wordt. Je hebt nog nooit zo veel vragen binnen 1 minuut gehad. Wil je er een tasje bij? Bonuskaartje, Airmiles? Spaar je restaurant- en vershoudzegeltjes? Bonnetje erbij?

Het enige dat jij wilt, is door de grond zakken. Want aan het eind van elke maand kom je tijdens het pinnen er op een pijnlijke manier achter dat je toch beter niet alles van het A-merk had moeten kopen. Whoops. 

9. Spaaracties

Heb je eens wel genoeg geld om af te rekenen, dan hoop je stiekem op heel veel vershoudzegeltjes. Want die volle spaarkaarten en uberhippe lunchboxen blijken namelijk best goed te verkopen op marktplaats. Heb je in ieder geval een financieel noodplan voor aan het eind van de maand, in plaats van een leeg vershoud-boxje. Dus als je dan toch gevraagd wordt of je spaarzegeltjes wilt: Ja, graag.

Krijg je vervolgens geen enkel miezerig vershoudzegeltje van de slow-food caissière. Omdat je niet 10 euro, maar 9,95 hebt afgerekend. Jep, ook deze maand wordt het geen vers-food, maar NO-FOOD.

10. Het tasjes dilemma

De grote supermarkt tas is altijd te groot, en het kleine tasje net iets te klein. Er blijft minimaal 1 product over, dat je net niet in dat kleine tasje krijgt. Dus kies je altijd voor die oversized tas. Waar je er al 100 van hebt liggen thuis. Maar ach, stiekem best handig voor als je vuilniszakken op zijn.

Heb je eindelijk alle boodschappen in je tas gedeponeerd, klaar om de winkel uit te lopen, breekt het handvat. En valt van alle producten nu net dat ene pakje tampons op de grond. Precies voor de ingang. Met een portie tomatenketchup eroverheen. You go girl..!

The end. Tot de volgende confession! 

Confession blog zijn enigszins sarcastische blogs met een knipoog, waarin vrouwen herkenning vinden. Want we nemen het leven al veel te serieus, dus laten we er zo nu en dan lekker om lachen;)