Don’t over think it. De ironie van piekeren

Aan mijn tas hangt een labeltje waar ik mijn naam en adres op kan schrijven. Ik glimlach als ik ernaar kijk. In plaats van mijn gegevens, staat er iets heel anders op: “don’t over think it”. Geschreven door een goede vriend, tijdens een tramritje in Amsterdam.

Hij weet dat ik af en toe een over-denker ben. Zoals hij het zegt ‘your thoughts go on a loop, and you get crazy’. En crazy it gets. Want iedereen die ook overdenkt kent het wel; piekeren is een valkuil waar je heel diep in kunt vallen. Van de ene gedachten val je in de andere, steeds dieper en dieper in je ‘gedachten loop’….

Piekeren: een wolf in schaapskleding

Het nare van piekeren is dat het een evil b*itch is; een wolf in schaapskleding. Je denkt dat het lieve schaapje een oplossing zoekt voor iets dat is gebeurd of gaat gebeuren. Ze geeft je de illusie dat je meer controle krijgt en daarmee pijn en falen kunt vermijden. Maar in realiteit blijkt piekeren juist niet bij te dragen aan oplossingen. Sterker nog; het maakt een probleem of situatie in je hoofd enkel groter, waardoor je angst voelt, verkrampt en juist NIET oplossingsgericht kunt denken.

Daar zit je dan. Vastgeketend in je gedachtenloop. De plek waar je je verkrampt en bang voelt en de oplossing ver te zoeken is. Het schaapje blijkt toch niet zo lief en onschuldig.

Isn’t it ironic…don’t you think?

Weet je wat het ironische is? Elke keer weer blijkt achteraf dat piekeren totaal geen nut heeft. Het biedt me geen enkele garantie, en geeft me zelden controle. Sterker nog, het werkt me tegen. Piekeren is een laag ruis dat mijn lichaam verkrampt en mij plezier en geluk ontneemt. Het leidt ertoe dat ik wil vluchten en mooie kansen aan me voorbij laat gaan. Of dat ik juist ga ‘vechten’ en heel gestrest, verkrampt en rigide actie neem om een gevoel van ‘controle’ terug te krijgen. Het blokkeert mijn intuïtie, gevoel en heldere denken.

Go with the flow

En juist daar heb ik bij te komen op momenten waarin het voelt alsof ik de controle verlies. Want elke keer als ik contact maak met mezelf, ervaar ik rust. Een gevoel dat alles goed komt. Een stukje comfort en veiligheid in de oncomfortabele chaos van dat wat om me heen gebeurt. Vanuit dat punt kan ik met vertrouwen in mezelf oplossingsgericht denken en vanuit kalmte handelen.

Regelmatig blijkt de oplossing enkel om diep adem te halen, en los te laten. Om met de flow mee te gaan en erop vertrouwen dat alles goed komt. Op momenten dat dat me lukt, blijkt de realiteit zoveel beter uit te pakken dan de angstige wolf in schaapskleding zich voorgesteld had. Juist als ik in vertrouwen met de flow mee ga, komen situaties ‘vanzelf’ goed.

“Being calm allows your mind to find solutions. Calmness is a state of trust. Instead of overthinking and overreacting, you surrender for that moment and allow yourself to receive guidance for what doesn’t make sense right now” 

Don’t over think it

Elke keer dat ik mezelf nu betrap op een ‘gedachtenloop’, kijk ik naar het kaartje en haal ik diep adem. Ik weet dat ik dan uit het piekeren heb te stappen, zodat ik weer bij mijn gevoel en helder denken kan komen. Dan maak ik een wandeling, stap ik op de yogamat, bel ik een vriendin of ga ik sporten. Hierdoor kom ik uit mijn hoofd terug in mijn lijf. Terug bij mezelf en het vertrouwen.

Op zulke momenten voel ik me intens dankbaar voor de mensen die er voor me zijn in de chaos. Ik gun jou dat ook. Ik gun je iemand die een kaartje voor je schrijft en je eraan herinnert; “don’t over think it”. Een persoon die je piekermomenten herkent en je eruit kan trekken. Die je eraan herinnert dat alles goed komt en dat je op jezelf kunt vertrouwen. Zodat je – juist in de chaos – kunt ademen en vanuit ontspanning en kalmte kunt handelen. En als dat even niet lukt, een beschermende arm om je heen slaat. Mocht die persoon er even niet zijn? Weet dan dat jij dit ook voor jezelf kunt zijn…