Meer stabiliteit in je leven creëren.

Deze belangrijke les(sen) heb ik geleerd over stabiliteit in je leven.

Ik zit naast een oude kennis van me, en hoor het mij zeggen: “Ik heb eindelijk meer stabiliteit gevonden”. Waarop ze antwoordt: “Dat werd tijd zeg, jij bent altijd zo onrustig geweest!” Ik voel een knoop in mijn maag, en boosheid opkomen. Ik wil tegen haar zeggen dat ze niet zo moet oordelen. Dat ze mij totaal niet kent en niet weet wat er in mijn leven speelt en heeft gespeeld. Maar in plaats daarvan glimlach ik en zeg ik; “ik haal nog even een drankje. Dankjewel voor het gesprek.” 

Ben ik echt zo onrustig? 

Die avond betrap ik mezelf erop dat ik pieker over het bovenstaande scenario. Was ik echt zo ‘onrustig’ de voorgaande jaren? Wat betekent dat eigenlijk, ‘meer stabiliteit in je leven’? En waarom raakte het mij zo wat ze zei? Ik moet denken aan een gesprek met mijn vriend. Het ging over waarom ik mij vaak onrustig voel op het moment dat er ‘rust en stabiliteit’ is in mijn leven. Elke keer als ik in rustige vaarwateren kom, wil ik meer, of wil ik weer ergens anders heen. Blijven bewegen, blijven ontwikkelen en groeien. Als ik dat niet doe, besluipt mij het gevoel van ‘is dit alles?’

Misschien herken je het wel; voor de buitenwereld lijk je alles op orde te hebben, stabiel te zijn. Je hebt een prima baan, een fijn huisje, je doet veel leuke dingen. Maar toch voel je dat je iets anders wilt of nodig hebt. Een andere richting in je werk, een nieuwe uitdaging, een verhuizing. Een nieuw avontuur. Iets, om de saaiheid van het alledaagse, en de standaarden te doorbreken. Om uit de routine te stappen, zodat je weer een nieuwe weg kan vinden die op dat moment goed voelt.

Verslaafd aan avontuur

Je besluit om de sprong te wagen, en van de gebaande paden af te wijken. Voor de buitenwereld lijkt het instabiel, of wispelturig. Maar voor jou voelt het als een nieuw avontuur. De onzekerheid, de uitdaging, de nieuwe mensen die je gaat ontmoeten en de andere omgeving die je gaat ontdekken; het geeft je het gevoel dat je lééft. 

“Het lijkt wel alsof ik verslaafd ben aan elke keer nieuwe uitdagingen zoeken” Zei ik tegen mijn vriend met een onzekerheid in mijn stem. “Waarom kan ik niet gewoon zoals iedereen tevreden zijn met langdurige stabiliteit om mij heen? Met huisje, boompje, beestje? Waarom zoek ik altijd naar een nieuwe uitdaging en verandering? Is er iets mis met me?” Ik zuchtte , en hij zag de ongerustheid in mijn ogen. “Ik snap het helemaal lieverd. Het lijkt alsof anderen meer stabiliteit ervaren. Maar geloof me, dat is niet zo. Er is niks mis met je. Je bent gewoon een zeilschip.” “Een zeilschip?” Ik keek hem vragend aan. Dit maakte het geheel nog veel vager. 

De ‘meer stabiliteit’ types, en de ‘avontuurlijke types’

“Er zijn twee type mensen in het leven, de zeilschepen en de vrachtschepen. Zeilschepen gaan mee met de wind. Ze ervaren meer ups en downs door de golven. En meer onzekerheid door de afwisseling van de wind. Het voelt soms wat instabieler, maar je hebt meer avontuur, meer verandering en meer flow in je leven. Soms heb je wind mee, soms wind tegen. Je reis is avontuurlijk en afwisselend, en dat geeft je het gevoel dat je leeft.” 

“Daarnaast heb je de vrachtschepen, die meer stabiliteit lijken te hebben. Ze liggen stevig op het water, hebben een duidelijke route uitgestippeld waar ze zelden van afwijken. Ze zijn nieuwsgierig waar een andere route hen naartoe zou kunnen leiden, maar durven de wijziging van de koers niet te maken. Vrachtschepen houden braaf vast aan de route die strak is uitgestippeld. Wellicht door anderen. Of precies berekend en uitgestippeld vanuit hun hoofd. Het lijkt heel stabiel, maar het is ook wat saai en minder avontuurlijk.”

“Jij bent een zeilschip, Sabina. En dat maakt je leven veel leuker en avontuurlijker. Jij kiest je route vanuit je hart.” Zei hij met een glimlach.

Ik stelde me voor hoe het zou zijn om een vrachtschip te zijn, zoals mijn kennis. Jarenlang dezelfde baan, wonen in dezelfde buurt, en precies weten waar je over 5 jaar bent. Voorspellend, stabiel en heel rustig door het leven varend. ‘Picture perfect’ voor de buitenwereld. Een deel in mij zou het even heerlijk vinden. Meer stabiliteit. Even rust om bij te komen. Niet na hoeven denken over welke koers goed voelt en welke route je de komende tijd gaat varen. Maar ik realiseer me dat ik mij na een tijdje dood zou vervelen. Niet af mogen wijken van de route, mijzelf dwingen in een zogenaamd ‘perfect’ stabiel plaatje te passen? Dat past niet meer bij mij.

Nee, ik kies liever voor de ups en downs van de golven. Het avontuur van de wind en de lichtheid van een zeilschip.

Stabiel blijven in een storm

“Maar hoe zorg ik er dan voor dat ik niet zink in de wildheid van de golven en de wind als er een storm is?” Vroeg ik mijn vriend. Het antwoord dat hij gaf raakte me. Het deed me realiseren dat je ook als zeilschip stabiliteit in je leven kunt ervaren.

“Wist je dat een schip een kiel heeft? Dit is als het ware de stevige ruggengraat van de scheepsromp. Het zorgt ervoor dat een zeilschip meer weerstand biedt tegen zijwind. Een kiel van onderen kan worden verzwaard, waardoor een schip meer stabiliteit krijgt. Je hebt dus een stabiele basis in je, Sabina. Een stevige ruggengraat, dat jou tijdens je reis stabiel houdt. En hoe langer je met het zeilschip vaart, hoe beter je als kapitein om kunt gaan met de omstandigheden buiten je, waardoor je nog meer stabiliteit gaat ervaren tijdens je avonturen op zee.” 

Meer stabiliteit vind je in jezelf

Mooier had hij het niet kunnen verwoorden. Na zijn woorden voel ik mij rustiger en zekerder. Want ik realiseerde mij dat we allemaal een stabiele basis in ons hebben. Een ruggengraat dat ons stabiel houdt in de stormen op zee. We hoeven niet vast te houden aan een vooraf strikt uitgestippelde route om stabiel te zijn. Het is niet erg om mee te gaan met de wind, om mee te deinen met de ups en downs van de golven in leven. Met de jaren krijgen we meer ervaring in hoe we het zeilschip, ondanks de golven en de wind, toch stabiel kunnen houden.

Meer stabiliteit vind je niet in het krampachtig vasthouden aan een vooraf, veilig uitgestippelde route die de maatschappij of anderen voor je hebben bepaald. Je vindt het door te vertrouwen in je eigen ruggengraat, en door jezelf toe te staan als kapitein van jouw schip je eigen koers te bepalen.

Het is helemaal oké om af en toe van koers te wisselen, als dat voor jou goed voelt. Om onstabiel te lijken voor de buitenwereld. Of om het misschien ook een tijdje te zijn. We hebben allemaal te leren varen in een storm. Juist dankzij de storm krijg jij de mogelijkheid om meer stabiliteit te ontwikkelen. Want het is niet alleen jouw kiel, jouw ruggengraat die je stabiel houdt. Maar vooral de ervaring die je opdoet in je avonturen op zee. Door te oefenen het schip recht houden en dicht bij jezelf te blijven in de storm. 

En sla je als zeilschip toch een keer om? Vertrouw er dan op dat je kunt zwemmen om je hoofd boven wat te houden. En dat er altijd andere zeilboten of vrachtschepen zijn die jou oppikken en je weer veilig aan land brengen. Naar een plek van waar je je zeilschip weer op kunt bouwen, met een nog stevigere ruggengraat, en met nog meer ervaring als kapitein. Zodat je als jij er klaar voor bent, weer een nieuwe, mooie reis kunt maken. 

Wil je begeleid worden in het ontwikkelen van meer stabiliteit? Of helderheid krijgen in jouw koers? Vul dan dit formulier in om een gratis coachsessie te winnen!